Morderstwo w Dharamsali

Na początku lutego w Dharamsali w Indiach, w siedzibie tybetańskiego rządu emigracyjnego został zastrzelony cieszący się dużym szacunkiem tybetański uczony, oraz dwóch jego uczniów. Lobsang Gjamtso, lat 50, prowadził od prawie dwudziestu lat buddyjską szkołę dialektyki. W Dharamsali uchodził za zdeklarowanego stronnika Dalaj Lamy, szczególnie w czasie kontrowersji związanych z kultem Szugdena. Poniósł śmierć na terenie szkoły z powodu ciężkich ran kłutych, zaś obaj jego uczniowie, Lobsang Ngałang (25) i Ngałang Latto (22) zmarli w drodze do szpitala. Policja aresztowała i przesłuchała sześciu Tybetańczyków. Szybko wyjaśniło się, że podejrzani byli członkami stowarzyszenia Szugdena i że zamordowany uczony otrzymał już wcześniej wiele listów z pogróżkami z powodu pomocy, której udzielał Dalaj Lamie. Pod koniec lutego okazało się, że działania dochodzeniowe prowadzone przez policję coraz wyraźniej koncentrują się wokół zwolenników kultu Szugdena, oraz że pewien młody Tybetańczyk o imieniu Kelson jest podejrzany o dokonanie owych morderstw na zamówienie. W jednym ze swych doniesień indyjscy śledczy stwierdzają, że odnaleziono tajną listę kolejnych zaplanowanych zabójstw. Zawiera ona nazwiska przynajmniej czternastu tybetańskich osobistości z otoczenia Dalaj Lamy.


Hara Kolomiri: naruszenie prawa do wolności wyznania

27 marca 1986 roku Hara Kolomiri, dyrektorka Greckiego Konserwatorium Muzycznego, została skazana na trzy miesiące więzienia przez sąd pierwszej instancji w Thessalonikach. Oskarżenia brzmiało: "Założenie i prowadzenie buddyjskiego ośrodka modlitewnego bez pozwolenia rządu". Aż do rozprawy odwoławczej, której termin nie został jeszcze wyznaczony Hara Kolomiri znajduje się na wolności. Oskarżenie jest dziełem arcybiskupa greckiego kościoła ortodoksyjnego i pewnego mnicha z Góry Athos. Spowodowało je założenie przez Harę Kolomiri bez pozwolenia rządu, zorientowanego na buddyzm ośrodka aktywności artystycznych i medytacji w Chalkidiki. Wyrok opiera się na artykule pierwszym ustawy nr 1363 z 1938 roku stwierdzającym, że tworzenie ośrodków kultu religijnego bez wcześniejszej akceptacji kościoła ortodoksyjnego, jak też praktykowanie religii uważanej przez ów kościół za herezję, grozi karą pozbawienia wolności do osiemnastu miesięcy bez prawa zamiany na grzywnę. Przepis ten jest sprzeczny nie tylko z grecką konstytucją, lecz także z europejskim porozumieniem dotyczącym ochrony praw człowieka i podstawowych swobód (Europejska Konwencja Praw Człowieka) , które zostało w 1974 roku ratyfikowane również przez Grecję. Artykuł 13 rozdziału 1 greckiej konstytucji stwierdza: "Wolność świadomości religijnej jest nienaruszalna, posiadanie indywidualnych i politycznych praw nie zależy od poglądów religijnych jednostki. " Artykuł 9 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka mówi: "Każdy ma prawo do wolności myśli, sumienia i wyznania; prawo to obejmuje wolność zmiany wyznania lub przekonań oraz wolność uzewnętrzniania indywidualnie lub zbiorowo, publicznie lub prywatnie swego wyznania lub przekonań, przez uprawianie kultu, nauczanie, praktykowanie i czynności rytualne. " 25 maja 1995 roku Europejska Komisja Praw Człowieka jednogłośnie zdecydowała, że wyrok wydany 3 marca 1986 roku jest sprzeczny z Artykułem 9 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Wówczas państwowa prokuratura w Heraklionie na podstawie przepisu nr 1363 z 1938 roku otworzyła postępowanie przeciw czterem greckim obywatelom, ponieważ "bez pozwolenia uznanych kościelnych instancji oraz ministra edukacji i spraw religijnych (. ..) otworzyli miejsce religijnego kultu, zebrań i ceremonii Świadków Jehowy". Amnesty International wychodzi z założenia, że nie istnieją najdrobniejsze przesłanki pozwalające przypuszczać, że centrum utworzone przez Harę Kalomiri propagowało lub stosowało przemoc. Ponieważ przepis na podstawie którego została ona skazana jest sprzeczny zarówno z grecką konstytucją, jak też zgodnie z decyzją Europejskiej Komisji Praw Człowieka, z artykułem 9 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, Amnesty Interantional będzie uważać Harę Kolomiri za więźnia politycznego, jeśli wyrok na nią zostanie utrzymany przez wyższą instancję i zostanie ona uwięziona. Amensty International; październik 1996


Naciski na Disneya

10 grudnia 1996 roku chińskiemu ambasadorowi w Waszyngtonie przekazano list otwarty. Czterdziestu jeden podpisanych, będących znanymi członkami amerykańskiego przemysłu filmowego, protestuje w nim przeciwko próbom cenzurowania przez chiński rząd filmów zarówno w Chinach, jak też poza ich terytorium. Powód jest następujący: Pekin wywiera silny nacisk na Walt Disney Company. Wytwórnia ta produkuje film o Dalaj Lamie pod tytułem "Kundun", w reżyserii Martina Scorsese. Pewien urzędnik pekińskego Ministerstwa Radia, Filmu i Telewizji określił ów projekt filmowy mianem "ingerowania w wewnętrzne sprawy Chin. " Sformułowanie to jest typowym komunistyczno-chińskim sloganem używanym w przypadku krytyki łamania praw człowieka i polityki ucisku stosowanej w kraju przez chiński rząd. Zainteresowanie Walt Disney Company olbrzymim chińskim rynkiem posłużyło Pekinowi za punkt oparcia w próbie zastopowania projektu "Kundun". Po jakimś okresie niepewności i pomieszanych sygnałów wytwórnia zdecydowała się na produkcję filmu. Scenariusz miał pozostać niezmieniony, bez dopasowywania go do chińskiego punktu widzenia na temat Dalaj Lamy. W liście otwartym wyliczone zostały wszystkie mające w ostatnich latach miejsce chińskie próby wywierania przy pomocy gróźb nacisku na autorów projektów filmowych nie cieszących się względami komunistycznych władz. Zgodnie z jednym z doniesień "International Campaign for Tibet" grupa osób przybyłych z Lhasy doniosła o istnieniu zawierającej pięćdziesiąt nazwisk listy znanych aktorów, reżyserów i autorów, których obowiązuje zakaz wjazdu do Chin. Wśród nich są Martin Scorsese, Brad Pitt, Jean-Jacques Annaud, Harrison Ford i jego żona Melissa Mathison Ford. Annaud produkuje obecnie film "Siedem lat w Tybecie" z Bradem Pittem w roli głównej. Scenariusz oparty jest na książce Heinricha Harrera. Listę ową widziano w biurze "China International Travel Service" w Lhasie. Biuro to jest państwową agencją turystyczną wydającą dokumenty niezbędne w czasie starania się o wizę do Tybetu w chińskich ambasadach i konsulatach. Zarówno w przypadku "Kunduna" jak też "Siedmiu lat w Tybecie" występowano już wcześniej o pozwolenie kręcenia plenerów w Tybecie. Inne znane nazwiska znajdujące się na liście to między innymi: Bernardo Bertolucci, Richard Dreyfuss Costagavras, Richard Gere, Spike Lee, Paul Newman, Alan Pakula, Sidney Pollack, Tim Robbins, Susan Sarandon, Paul Schrader, Oliver Stone i Barbara Streisand.


Muzycy na Dachu Świata

W dniach 13-15 września 1996 odbył się kolejno w Częstochowie, Łodzi i Białymstoku cykl koncertów pod hasłem "Muzycy na Dachu Świata". Całkowity dochód przekazany został na konto Karmapa Fundation w Gdańsku. W koncertach grali: Hot Asterix, Plastic Bag z Grażą T. , Kinior Sky Orchestra, Graal, artyści światła Open Light Society z Andrzejem Chętko, Cinema Wacek, Światło Kielce oraz teatry WIFIFI i Klinika Lalek.